Ιωάννης Μαραγκός Αρχιεπίσκοπος (1856-1874)

 

Ένας ιστορικός έλεγε πως η ιστορία γράφεται από την προϊστορία. Ότι υπάρχει, μεγάλο ή μικρό ασήμαντο ή σημαντικό υπάρχει γιατί κάποιος αποφάσισε να το δημιουργήσει. Αγαθά, μνημεία που απολαμβάνουμε χάρη στον αγώνα των πατέρων μας. Ίσως λίγοι γνωρίζουν τον Ιωάννη Μαραγκό όμως η Τήνος οφείλει πολλά στον ζηλωτή Ιεράρχη. Ο Καθεδρικός Ναός της Ξυνάρας (προηγούμενη ανάρτηση) και το «Παλάτι του Δεσπότη», είναι μνημεία τα οποία είδαν το φως κατά τη διάρκει της Αρχιερατείας του.

Γεννήθηκε στην Άνω Σύρα στις 21 Μαρτίου 1833. Μετά το πέρας των προκαταρκτικών σπουδών στο Δημοτικό της Άνω Σύρου και της σχολής των Φραγκισκανών στη Νάξο και κατόπιν υποδείξεως του Καθολικού Επισκόπου Σύρου Αλοΐσιου Βλάγκη, αναχώρησε για τη Ρώμη για να προετοιμαστεί στο ιερατικό λειτούργημα. Το 1856 χειροτονείται ιερέας και επιστρέφει στη Σύρο. Λόγω έλλειψης ιερέων καλείται στην Πάτρα για να υπηρετήσει την εκεί καθολική κοινοτητα. Επί εφημερίας του οικοδομείται ο Ενοριακός Ναός του Αγίου Ανδρέα.

Το 1856 σε ηλικία 33 ετών εκλέγεται βοηθός επίσκοπος Τήνου-Μυκόνου δίπλα στον Επίσκοπο Φραγκίσκο Ζαλώνη. Με τον θάνατο του Ζαλώνη, το 1866 ο Πάπας Πίος Θ΄ τον ονομάζει Επίσκοπο Τήνου-Μυκόνου. Εκτός τις μεγάλες προσπάθειες που κατέβαλε για την άνοδο του πνευματικού και πολιτιστικού επιπέδου του ποιμνίου του που εκείνη την εποχή αριθμούσε 6.000 πιστούς, αποπεράτωσε τον Καθεδρικό ναό της Παναγίας του Ροδαρίου της Ξυνάρας, ανήγειρε νέο Επισκοπικό Μέγαρο και ίδρυσε Ιεροσπουδαστήριο για την εκκλησιαστική του διοίκηση. Οργάνωσε το Αρχείο της Καθολικής Επισκοπής Τήνου το οποίο συγκαταλέγεται μεταξύ των πλουσιωτέρων ελληνο-λατινικών Αρχείων της Ανατολής. Έλαβε μέρος στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο του Βατικανού της οποίας λόγω της υψηλής θεολογικής του κατάρτισης, εξελέγει μέλος και εισηγητής της Δογματικής Επιτροπής. Από τη θέση αυτή είχε την ευκαιρία να γνωρίσει μεγάλες προσωπικότητες του εκκλησιαστικού χώρου, όπως τον Πάπα Πιο Θ΄.

Στις 10 Αυγούστου 1874 ο Βασιλιάς των Ελλήνων με βασιλικό διάταγμα αναγνωρίζει τον Μαραγκό ­“ως επιφορτισμένον με τα επισκοπικά καθήκοντα εις εκείνα τα μέρη του Βασιλείου εις τα οποία δεν υπάρχουσιν άλλοι της αυτής Δυτικής Εκκλησίας Επίσκοποι”.

Με την επανίδρυση της Λατινικής Αρχιεπισκοπής Αθηνών ο Πάπας Πίος Θ΄ τον διορίζει Καθολικό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών. Συννέβαλε για την στήριξη και βοήθεια των πληγέντων από τους σεισμούς της Κεφαλλονιάς και του Αιγίου καθώς επίσης βοήθησε τους αναγκεμένους της ατυχούς εξέγερσης των Κρητών κατά των Τούρκων. Για το λόγο αυτό τιμήθηκε από την Ελληνική Πολιτεία με τη διάκριση του Ταξιαρχου του βασιλικού Τάγματος του Σωτήρος.

Πέθανε σε ηλικία 58 ετών στη Σμύρνη όπου είχε ταξιδέψει για να συμμετάσχει στην τοπική Σύνοδο. Η επικήδεια ακολουθία έγινε στον Καθολικό Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών παρουσία του Προέδρου της Κυβερνήσεως, υπουργών, του δημάρχου Αθηνών και πλήθους πιστών Καθολικών και Ορθοδόξων.

πηγή: ΡΟΥΣΣΟΥ Μ. Ν., Επιφανείς Συριανοί, Αθήνα 1986, σελ. 55-58.