Ένα ολιγόλεπτο βίντεο το οποίο συνοψίζει την ταυτότητα της Καθολικής Εκκλησίας. Θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει απάντηση στον Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ και στους ομοίους του καθώς υπερκαλύπτει και τις θέσεις τους και το επίπεδο τους. Το να αναμασάμε σαν μηρυκαστικά ιστορίες του παρελθόντος δεν οδηγεί πουθενά όπως επίσης δεν ωφελεί σε τίποτα να προσπαθείς να κάνεις διάλογο με έναν φανατισμένο και θρησκευτικά μισαλλόδοξο άνθρωπο.
Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012
Κυριακή 1 Απριλίου 2012
Η σιωπή θα ήταν καλύτερη!!!
Ο κ. Γεώργιος Φωτ. Παπαδόπουλος πρώην Δημοτικός Σύμβουλος Χίου με αφορμή την άφιξη των Λειψάνων του Αγίου Βαλεντίνου στη Χίο έγραψε κατά του Αρχιεπισκόπου μας κ. Νικολάου Πρίντεζη άρθρο στην εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπος της 24ης Φεβρουαρίου 2012 με το οποίο κάνει διδάγματα αγάπης στον "προβατόσχημο λύκο" όπως χαρακτηριστικά αποκάλεσε τον Αρχιεπίσκοπο. Το άρθρο θα το βρείτε εδώ. Εμείς απλά το σχολιάζουμε.
 |
| Τα Λείψανα του Αγίου Βαλεντίνου τα οποία φυλάσσονται προσωρινα στον Καθολικό Καθεδρικό Ναό Αγίου Νικολάου Χίου |
Αγαπητέ «κύριε» Παπαδόπουλε, με το παρόν δεν θέλουμε να απολογηθούμε, ούτε να υπερασπιστούμε τον Αρχιεπίσκοπο καθώς ο ίδιος έχει κάθε ικανότητα να το πράξει. Απλώς σαν αναγνώστες επιθυμούμε κάποιες διευκρινίσεις απαραίτητες για την ορθή κατανόηση του άρθρου.
Πρώτα απ’ όλα ο τρόπος με τον οποίο απευθύνεται ο κ. Παπαδόπουλος στον Αρχιεπίσκοπο δεν αρμόζει ούτε ανταποκρίνεται στην ιδιότητα και το κύρος του δευτέρου και διόλου τιμά το συγγραφέα. Το ότι δεν αναγνωρίζει την ιδιότητά του πνευματικού αυτού πατέρα και ηγέτη δεν σημαίνει πως αυτή δεν υπάρχει, και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να αμφισβητείται ή να μειώνεται ο σεβασμός προς το πρόσωπο ενός ανθρώπου που κατέχει μια σημαντική θέση και αξίωμα μέσα στην κοινωνία.
Το να γράφει κάποιος σε μια εφημερίδα δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται γιατί η εφημερίδα που σέβεται τον εαυτό της οφείλει να προσφέρει σωστή πληροφόρηση στους αναγνώστες της. Χρειάζεται λοιπόν, μια βαθύτατη γνώση και μια λεπτομερής συλλογή πληροφοριών που θα της προσφέρουν την πρέπουσα αξία. Στο άρθρο του κ. Παπαδόπουλου όχι μόνο είναι εμφανής η έλλειψη ειδικών πληροφοριών που αφορούν την Καθολική Εκκλησία, αλλά είναι παντελώς απούσα η γνώση στοιχειωδών βασικών δεδομένων. Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα των παραπάνω είναι ο τίτλος που αποδίδεται στον Αρχιεπίσκοπο «Aρχιεπίσκοπο των εν Ελλάδι Παπικών». Ο Σεβ. Νικόλαος Πρίντεζης κ. Παπαδόπουλε είναι Καθολικός Αρχιεπίσκοπος (ή Παπικός κατά τη γνώμη σας) όχι όλης της Ελλάδος αλλά Νάξου-Τήνου-Άνδρου-Μυκόνου και αποστολικός τοποτηρητής της Καθολικής (ή Παπικής- Φράγκικης) Επισκοπής Χίου! Δυστυχώς για εσάς και ευτυχώς για εμάς, δεν είναι ο μοναδικός παπικός επίσκοπος στην Ελλάδα!
Τα ερωτήματα που θέτονται κατά την ταπεινή μας άποψη είναι τελείως άστοχα. Ποιά σχέση έχει η ευαγγελική αγάπη με το αν το Βατικανό είναι κράτος ή εκκλησία; Γράφει ο κ. Παπαδόπουλος: "Και επειδή εμείς, ως Ορθόδοξοι, αποτελούμε τη «Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία», δεν μπορούμε να συγχρωτιστούμε με ανθρώπους, που έκαναν τη θρησκεία κράτος [...]", και ακόμα: "Όσοι, επομένως, ασχολούνται με τον Θεό, δεν μπορούν στα πόδια τους να μπλέκουν την κοσμική εξουσία". Εδώ συμφωνούμε απόλυτα κ. Παπαδόπουλε. Καλό θα είναι να πείτε λοιπόν, στον Πειραιώς Σεραφείμ, τον Άνθιμο, στο της Μόσχας Κύριλλο και στους προκαθημένους των κρατικών ορθόδοξων εκκλησιών να πάψουν να ασχολούνται με την πολιτική και να αφοσιωθούν στην ποιμαντική τους, όπως θα έπρεπε σύμφωνα πάντα με τη δική σας λογική, να το είχατε κάνει με το Μακαριστό Χριστόδουλο και όλους τους Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως που τον καιρό της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ξέρετε πολύ καλά πώς τα είχαν με τους κοσμικούς άρχοντες. Κοιτάξτε τί συμβαίνει στην Ελλάδα: αυτοί που δεν θέλουν το χωρισμό κράτους-εκκλησίας είναι όλοι άνθρωποι της Εκκλησίας και αυτό το κάνουν γιατί ξέρουν πως σε περίπτωση διαχωρισμού η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία είναι εκείνη που θα ζημιωθεί περισσότερο.
"Πότε στάθηκε αλληλέγγυος (ο Πάπας) με τον λαό μας"; Γιατί δε ρωτάτε καλύτερα κύριε Παπαδόπουλε πότε δε στάθηκε και γιατί δε στάθηκε αλληλέγγυος; Ποιός ο λόγος να το κάνει όταν έχει να αντιμετωπίσει ανθρώπους που πρώτον και κύριον δεν το ζητούν, δεύτερο δεν το αξίζουν για πολλούς και διάφορους λόγους (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το Βατικανό δεν έχει βοηθήσει την Ελληνορθόδοξη Εκκλησία);
Η σύγχυση, όπως αυτή παρουσιάζεται από το συντάκτη του άρθρου, των Δυτικών-Λατίνων με την Καθολική Εκκλησία (!) σχετικά με την άλωση και λεηλασία του 1566 θα έπρεπε να προκαλεί ντροπή, διότι είναι καρπός πλήρους άγνοιας. Όσον αφορά τις «κλεψιές» των λατίνων ο κ. Παπαδόπουλος θα γνωρίζει καλά αφού είναι πρώην Δημοτικός Σύμβουλος Χίου, ότι ακόμα και σήμερα υπάρχουν εκτάσεις και περιουσιακά στοιχεία που έχουν καταπατηθεί από διάφορα πρόσωπα φυσικά και μη, συχνά αν όχι πάντα με την ανοχή των τοπικών αρχών, που ανήκουν στην Καθολική Επισκοπή Χίου. Γιατί ο κ. Παπαδόπουλος δεν εκφράζεται περί του θέματος; Είναι αυτό μήπως η απάντηση και η έκφραση της χριστιανική ορθόδοξης αγάπης για την οποία ο κ. Παπαδόπουλος «έφαγε τα νιάτα του» για να μελετήσει;
Τέλος μάταια κ. Παπαδόπουλε ομολογείτε ότι δεν ωθήστε από φανατισμό ή μισαλλοδοξία αλλά από αγάπη για να γράψετε το άρθρο σας. Ο φανατισμός είναι εμφανής και το άρθρο σας που με πολύ «αγάπη» συγγράψατε είναι το αποτέλεσμά του. Διαφαίνεται καθαρότατα η ποιότητα και η ποσότητα της αγάπης όπως εσείς την εννοείτε με το χαρακτηρισμό σας προς τον Αρχιεπίσκοπο «προβατόσχημος λύκος». Μπορεί να είναι χαρά σας η γνώση της αλήθειας και μεταστροφής από μέρους των καθολικών Χριστιανών αλλά ερωτώ: μπορεί να πρεσβεύει την αληθινή χριστιανική αγάπη κάποιος ο οποίος ξεχνά τα λεγόμενα του Αποστόλου Παύλου της προς Κορινθίους Α’ Επιστολής κεφ. 13; Αφήστε το Θεό να κρίνει «κύριε» Παπαδόπουλε. Σίγουρα Εκείνος είναι καλύτερος από εσάς και από τον καθένα. Μην πωρώνεστε, και καλό θα είναι να ενημερώνεστε σωστά πριν χρησιμοποιήσετε το όπλο της δημοσιογραφίας ώστε να μην πετάτε βολίδες άγνοιας προς πάσα κατεύθυνση.
Πρώτα απ’ όλα ο τρόπος με τον οποίο απευθύνεται ο κ. Παπαδόπουλος στον Αρχιεπίσκοπο δεν αρμόζει ούτε ανταποκρίνεται στην ιδιότητα και το κύρος του δευτέρου και διόλου τιμά το συγγραφέα. Το ότι δεν αναγνωρίζει την ιδιότητά του πνευματικού αυτού πατέρα και ηγέτη δεν σημαίνει πως αυτή δεν υπάρχει, και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να αμφισβητείται ή να μειώνεται ο σεβασμός προς το πρόσωπο ενός ανθρώπου που κατέχει μια σημαντική θέση και αξίωμα μέσα στην κοινωνία.
Το να γράφει κάποιος σε μια εφημερίδα δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται γιατί η εφημερίδα που σέβεται τον εαυτό της οφείλει να προσφέρει σωστή πληροφόρηση στους αναγνώστες της. Χρειάζεται λοιπόν, μια βαθύτατη γνώση και μια λεπτομερής συλλογή πληροφοριών που θα της προσφέρουν την πρέπουσα αξία. Στο άρθρο του κ. Παπαδόπουλου όχι μόνο είναι εμφανής η έλλειψη ειδικών πληροφοριών που αφορούν την Καθολική Εκκλησία, αλλά είναι παντελώς απούσα η γνώση στοιχειωδών βασικών δεδομένων. Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα των παραπάνω είναι ο τίτλος που αποδίδεται στον Αρχιεπίσκοπο «Aρχιεπίσκοπο των εν Ελλάδι Παπικών». Ο Σεβ. Νικόλαος Πρίντεζης κ. Παπαδόπουλε είναι Καθολικός Αρχιεπίσκοπος (ή Παπικός κατά τη γνώμη σας) όχι όλης της Ελλάδος αλλά Νάξου-Τήνου-Άνδρου-Μυκόνου και αποστολικός τοποτηρητής της Καθολικής (ή Παπικής- Φράγκικης) Επισκοπής Χίου! Δυστυχώς για εσάς και ευτυχώς για εμάς, δεν είναι ο μοναδικός παπικός επίσκοπος στην Ελλάδα!
Τα ερωτήματα που θέτονται κατά την ταπεινή μας άποψη είναι τελείως άστοχα. Ποιά σχέση έχει η ευαγγελική αγάπη με το αν το Βατικανό είναι κράτος ή εκκλησία; Γράφει ο κ. Παπαδόπουλος: "Και επειδή εμείς, ως Ορθόδοξοι, αποτελούμε τη «Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία», δεν μπορούμε να συγχρωτιστούμε με ανθρώπους, που έκαναν τη θρησκεία κράτος [...]", και ακόμα: "Όσοι, επομένως, ασχολούνται με τον Θεό, δεν μπορούν στα πόδια τους να μπλέκουν την κοσμική εξουσία". Εδώ συμφωνούμε απόλυτα κ. Παπαδόπουλε. Καλό θα είναι να πείτε λοιπόν, στον Πειραιώς Σεραφείμ, τον Άνθιμο, στο της Μόσχας Κύριλλο και στους προκαθημένους των κρατικών ορθόδοξων εκκλησιών να πάψουν να ασχολούνται με την πολιτική και να αφοσιωθούν στην ποιμαντική τους, όπως θα έπρεπε σύμφωνα πάντα με τη δική σας λογική, να το είχατε κάνει με το Μακαριστό Χριστόδουλο και όλους τους Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως που τον καιρό της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ξέρετε πολύ καλά πώς τα είχαν με τους κοσμικούς άρχοντες. Κοιτάξτε τί συμβαίνει στην Ελλάδα: αυτοί που δεν θέλουν το χωρισμό κράτους-εκκλησίας είναι όλοι άνθρωποι της Εκκλησίας και αυτό το κάνουν γιατί ξέρουν πως σε περίπτωση διαχωρισμού η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία είναι εκείνη που θα ζημιωθεί περισσότερο.
"Πότε στάθηκε αλληλέγγυος (ο Πάπας) με τον λαό μας"; Γιατί δε ρωτάτε καλύτερα κύριε Παπαδόπουλε πότε δε στάθηκε και γιατί δε στάθηκε αλληλέγγυος; Ποιός ο λόγος να το κάνει όταν έχει να αντιμετωπίσει ανθρώπους που πρώτον και κύριον δεν το ζητούν, δεύτερο δεν το αξίζουν για πολλούς και διάφορους λόγους (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το Βατικανό δεν έχει βοηθήσει την Ελληνορθόδοξη Εκκλησία);
Η σύγχυση, όπως αυτή παρουσιάζεται από το συντάκτη του άρθρου, των Δυτικών-Λατίνων με την Καθολική Εκκλησία (!) σχετικά με την άλωση και λεηλασία του 1566 θα έπρεπε να προκαλεί ντροπή, διότι είναι καρπός πλήρους άγνοιας. Όσον αφορά τις «κλεψιές» των λατίνων ο κ. Παπαδόπουλος θα γνωρίζει καλά αφού είναι πρώην Δημοτικός Σύμβουλος Χίου, ότι ακόμα και σήμερα υπάρχουν εκτάσεις και περιουσιακά στοιχεία που έχουν καταπατηθεί από διάφορα πρόσωπα φυσικά και μη, συχνά αν όχι πάντα με την ανοχή των τοπικών αρχών, που ανήκουν στην Καθολική Επισκοπή Χίου. Γιατί ο κ. Παπαδόπουλος δεν εκφράζεται περί του θέματος; Είναι αυτό μήπως η απάντηση και η έκφραση της χριστιανική ορθόδοξης αγάπης για την οποία ο κ. Παπαδόπουλος «έφαγε τα νιάτα του» για να μελετήσει;
Τέλος μάταια κ. Παπαδόπουλε ομολογείτε ότι δεν ωθήστε από φανατισμό ή μισαλλοδοξία αλλά από αγάπη για να γράψετε το άρθρο σας. Ο φανατισμός είναι εμφανής και το άρθρο σας που με πολύ «αγάπη» συγγράψατε είναι το αποτέλεσμά του. Διαφαίνεται καθαρότατα η ποιότητα και η ποσότητα της αγάπης όπως εσείς την εννοείτε με το χαρακτηρισμό σας προς τον Αρχιεπίσκοπο «προβατόσχημος λύκος». Μπορεί να είναι χαρά σας η γνώση της αλήθειας και μεταστροφής από μέρους των καθολικών Χριστιανών αλλά ερωτώ: μπορεί να πρεσβεύει την αληθινή χριστιανική αγάπη κάποιος ο οποίος ξεχνά τα λεγόμενα του Αποστόλου Παύλου της προς Κορινθίους Α’ Επιστολής κεφ. 13; Αφήστε το Θεό να κρίνει «κύριε» Παπαδόπουλε. Σίγουρα Εκείνος είναι καλύτερος από εσάς και από τον καθένα. Μην πωρώνεστε, και καλό θα είναι να ενημερώνεστε σωστά πριν χρησιμοποιήσετε το όπλο της δημοσιογραφίας ώστε να μην πετάτε βολίδες άγνοιας προς πάσα κατεύθυνση.
Χαίρετε!
Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2012
Καθολικός αγιασμός σε σχολεία. Γιατί όχι;
Το να εκφράζει κανείς τη γνώμη του είναι δικαίωμά του, το να κατακρίνει συνανθρώπους για τα πιστεύω τους είναι παράπτωμα.
Τον τελευταίο καιρό γράφονται πολλά, σε διάφορα blogs, σχετικά με τους αγιασμούς στα σχολεία όπου φοιτούν και μη ορθόδοξοι μαθητές. Οι αντι-οικουμενιστές έχουν βάλει στο στόχαστρό τους παπάδες και δεσποτάδες ορθόδοξους και καθολικούς γιατί οι μεν πρώτοι επιτρέπουν τον αγιασμό των “παπικών”, οι δε τελευταίοι τον απαιτούν.
Διάβασα τις προάλλες στο blog του ο Σαντορινιού το άρθρο με τίτλο ΑΚΟΜΗ ΕΝΑ ΑΙΣΧΟΣ ΣΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΣΥΡΟΥ! το οποίο αναφέρεται και σε σχολεία της Τήνου. Μεταξύ άλλων το άρθρο γράφει:
“Σε κοινότητα της Μητροπόλεως Σύρου τελέστηκε αγιασμός από παπικό “ιερέα” στην παρουσία άλλων Ορθόδοξων κληρικών!!!, οι οποίοι, όχι μόνον δεν έκαναν αγιασμό για τα ορθόδοξα παιδιά, αλλά και συμπροσευχήθηκαν με τον παπικό “ιερέα” και δέχτηκαν αδιαμαρτύρητα να αγιάζει τα παιδιά μας ο φραγκόπαπας της Τήνου.!!!”
“. Στὸ πολὺ μικρὸ χωριὸ Λουτρὰ (ρωμαιοκαθολικὸ) τῆς Νήσου Τήνου, ὅπου στεγάστηκε (κατόπιν παραχωρήσεως ὑπὸ τῆς ρωμαιοκαθολικῆς κοινότητος) τὸ νέο ἑνοποιημένο δημοτικὸ σχολεῖο τῆς περιοχῆς καὶ στὸ ὁποῖο διδάσκονται καὶ Ὀρθόδοξα καὶ Καθολικὰ παιδιά, κατὰ ἔγκυρες πληροφορίες, τὴν πρώτη μέρα τῶν Σχολείων (11.09.2011) τελέστηκε ΜΟΝΟΝ ΛΑΤΙΝΙΚΟΣ ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΕΠΙ ΠΑΡΟΥΣΙᾼ ΤΡΙΩΝ ΑΜΕΤΟΧΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΙΕΡΕΩΝ”.
Ο όρος ιερέας είναι σε εισαγωγικά. Από τη μια αυτό είναι καλό. Πράγματι ο Άγιος Θωμάς ο Ακυνάτης γράφει: «Μόνο ο Χριστός είναι ο αληθινός ιερέας, οι άλλοι είναι οι λειτουργοί του», κατά συνέπεια ουδείς παπάς, κανενός δόγματος, μπορεί να αποκαλείται ιερέας.
Προφανώς όμως, τα εισαγωγικά μπήκαν όχι γιατί ο συντάχτης του άρθρου διάβασε το Άγ. Θωμά, αλλά γιατί αμφισβητεί την ιεροσύνη των καθολικών ιερέων και επισκόπων. Οι συνέπειες είναι μεγάλες αφού μ΄αυτή τη λογική 1.200.000.000 χριστιανοί καθολικοί δεν έχουν παπάδες, δεν έχουν μυστήρια, δεν είναι βαπτισμένοι, δεν θα σωθούν.
Όμως η Κατήχηση της Καθολικής Εκκλησίας απαντά: «Η μοναδική Εκκλησία του Χριστού, ως συνταγμένη και οργανωμένη κοινωνία μέσα στον κόσμο, ενυπάρχει (subsistit in) στην Καθολική Εκκλησία, που κυβερνάται από τον Διάδοχο του Αποστόλου Πέτρου και από τους Επισκόπους που βρίσκονται σε κοινωνία μαζί του. Μονάχα μέσω αυτής μπορεί να αποκτηθεί η πληρότητα των μέσων σωτηρίας, διότι ο Κύριος εμπιστεύθηκε όλα τα αγαθά της Νέας Διαθήκης μονάχα στον Σύλλογο των Αποστόλων, του οποίου κεφαλή είναι ο Απόστολος Πέτρος». Σύνοψη Κατήχησης Καθολικής Εκκλησίας αρ. 162.
Το ότι κάποιοι δεν αναγνωρίζουν την Καθολική Εκκλησία σαν χριστιανική αλλά τη θεωρούν αιρετική, δε σημαίνει απολύτως τίποτα. Πάρ΄τε για παράδειγμα το τουρκικό κράτος της Κύπρου. Δεν έχει αξία αν δεν αναγνωριστεί από κάποιον εκτός αυτού. Η Ορθοδοξία λοιπόν, μπορεί να αυτοαποκαλείται μοναδική Εκκλησία πιστή στην Παράδοση και στους Πατέρες αλλά δεν σημαίνει πως κάτι τέτοιο ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, καθώς είναι μια άποψη καθαρά υποκειμενική.
Για να επιστρέψουμε στο θέμα του αγιασμού στα σχολεία. Δεν υπάρχει κανείς λόγος σε ένα σχολείο όπου το 95% των μαθητών είναι καθολικοί χριστιανοί, όπως συμβαίνει σε σχολεία της Τήνου και της Σύρου, να γίνεται ο ορθόδοξος αγιασμός κι ας είναι η Ορθοδοξία επίσημη θρησκεία. Οι μαθητές, έλληνες πολίτες αυτής της Χώρας, είναι ελεύθεροι να ακολουθούν τα πιστεύω και τις παραδόσεις τους και όχι αυτό που τους επιβάλλουν οι εθιμο τυπικότητες και οι ξεπερασμένες καταστάσεις.
Η Καθολική Εκκλησία στο Εξωτερικό σε πολλές περιπτώσεις έχεi βοηθήσει την Ορθόδοξη με κάθε τρόπο, παραχωρόντας ναούς, δωρίζοντας Λείψανα Αγίων κλπ. Ποιό το αντάλλαγμα της Ορθόδοξης αγαπητοί αντι-οικουμενιστές;
 | |||
| Ο ναός της Ιεράς Καρδίας του Ιησού, Εξώμβουργο Τήνος |
Τον τελευταίο καιρό γράφονται πολλά, σε διάφορα blogs, σχετικά με τους αγιασμούς στα σχολεία όπου φοιτούν και μη ορθόδοξοι μαθητές. Οι αντι-οικουμενιστές έχουν βάλει στο στόχαστρό τους παπάδες και δεσποτάδες ορθόδοξους και καθολικούς γιατί οι μεν πρώτοι επιτρέπουν τον αγιασμό των “παπικών”, οι δε τελευταίοι τον απαιτούν.
Διάβασα τις προάλλες στο blog του ο Σαντορινιού το άρθρο με τίτλο ΑΚΟΜΗ ΕΝΑ ΑΙΣΧΟΣ ΣΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΣΥΡΟΥ! το οποίο αναφέρεται και σε σχολεία της Τήνου. Μεταξύ άλλων το άρθρο γράφει:
“Σε κοινότητα της Μητροπόλεως Σύρου τελέστηκε αγιασμός από παπικό “ιερέα” στην παρουσία άλλων Ορθόδοξων κληρικών!!!, οι οποίοι, όχι μόνον δεν έκαναν αγιασμό για τα ορθόδοξα παιδιά, αλλά και συμπροσευχήθηκαν με τον παπικό “ιερέα” και δέχτηκαν αδιαμαρτύρητα να αγιάζει τα παιδιά μας ο φραγκόπαπας της Τήνου.!!!”
“. Στὸ πολὺ μικρὸ χωριὸ Λουτρὰ (ρωμαιοκαθολικὸ) τῆς Νήσου Τήνου, ὅπου στεγάστηκε (κατόπιν παραχωρήσεως ὑπὸ τῆς ρωμαιοκαθολικῆς κοινότητος) τὸ νέο ἑνοποιημένο δημοτικὸ σχολεῖο τῆς περιοχῆς καὶ στὸ ὁποῖο διδάσκονται καὶ Ὀρθόδοξα καὶ Καθολικὰ παιδιά, κατὰ ἔγκυρες πληροφορίες, τὴν πρώτη μέρα τῶν Σχολείων (11.09.2011) τελέστηκε ΜΟΝΟΝ ΛΑΤΙΝΙΚΟΣ ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΕΠΙ ΠΑΡΟΥΣΙᾼ ΤΡΙΩΝ ΑΜΕΤΟΧΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΙΕΡΕΩΝ”.
Ο όρος ιερέας είναι σε εισαγωγικά. Από τη μια αυτό είναι καλό. Πράγματι ο Άγιος Θωμάς ο Ακυνάτης γράφει: «Μόνο ο Χριστός είναι ο αληθινός ιερέας, οι άλλοι είναι οι λειτουργοί του», κατά συνέπεια ουδείς παπάς, κανενός δόγματος, μπορεί να αποκαλείται ιερέας.
Προφανώς όμως, τα εισαγωγικά μπήκαν όχι γιατί ο συντάχτης του άρθρου διάβασε το Άγ. Θωμά, αλλά γιατί αμφισβητεί την ιεροσύνη των καθολικών ιερέων και επισκόπων. Οι συνέπειες είναι μεγάλες αφού μ΄αυτή τη λογική 1.200.000.000 χριστιανοί καθολικοί δεν έχουν παπάδες, δεν έχουν μυστήρια, δεν είναι βαπτισμένοι, δεν θα σωθούν.
Όμως η Κατήχηση της Καθολικής Εκκλησίας απαντά: «Η μοναδική Εκκλησία του Χριστού, ως συνταγμένη και οργανωμένη κοινωνία μέσα στον κόσμο, ενυπάρχει (subsistit in) στην Καθολική Εκκλησία, που κυβερνάται από τον Διάδοχο του Αποστόλου Πέτρου και από τους Επισκόπους που βρίσκονται σε κοινωνία μαζί του. Μονάχα μέσω αυτής μπορεί να αποκτηθεί η πληρότητα των μέσων σωτηρίας, διότι ο Κύριος εμπιστεύθηκε όλα τα αγαθά της Νέας Διαθήκης μονάχα στον Σύλλογο των Αποστόλων, του οποίου κεφαλή είναι ο Απόστολος Πέτρος». Σύνοψη Κατήχησης Καθολικής Εκκλησίας αρ. 162.
Το ότι κάποιοι δεν αναγνωρίζουν την Καθολική Εκκλησία σαν χριστιανική αλλά τη θεωρούν αιρετική, δε σημαίνει απολύτως τίποτα. Πάρ΄τε για παράδειγμα το τουρκικό κράτος της Κύπρου. Δεν έχει αξία αν δεν αναγνωριστεί από κάποιον εκτός αυτού. Η Ορθοδοξία λοιπόν, μπορεί να αυτοαποκαλείται μοναδική Εκκλησία πιστή στην Παράδοση και στους Πατέρες αλλά δεν σημαίνει πως κάτι τέτοιο ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, καθώς είναι μια άποψη καθαρά υποκειμενική.
Για να επιστρέψουμε στο θέμα του αγιασμού στα σχολεία. Δεν υπάρχει κανείς λόγος σε ένα σχολείο όπου το 95% των μαθητών είναι καθολικοί χριστιανοί, όπως συμβαίνει σε σχολεία της Τήνου και της Σύρου, να γίνεται ο ορθόδοξος αγιασμός κι ας είναι η Ορθοδοξία επίσημη θρησκεία. Οι μαθητές, έλληνες πολίτες αυτής της Χώρας, είναι ελεύθεροι να ακολουθούν τα πιστεύω και τις παραδόσεις τους και όχι αυτό που τους επιβάλλουν οι εθιμο τυπικότητες και οι ξεπερασμένες καταστάσεις.
Η Καθολική Εκκλησία στο Εξωτερικό σε πολλές περιπτώσεις έχεi βοηθήσει την Ορθόδοξη με κάθε τρόπο, παραχωρόντας ναούς, δωρίζοντας Λείψανα Αγίων κλπ. Ποιό το αντάλλαγμα της Ορθόδοξης αγαπητοί αντι-οικουμενιστές;
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)