Ο κ. Γεώργιος Φωτ. Παπαδόπουλος πρώην Δημοτικός Σύμβουλος Χίου με αφορμή την άφιξη των Λειψάνων του Αγίου Βαλεντίνου στη Χίο έγραψε κατά του Αρχιεπισκόπου μας κ. Νικολάου Πρίντεζη άρθρο στην εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπος της 24ης Φεβρουαρίου 2012 με το οποίο κάνει διδάγματα αγάπης στον "προβατόσχημο λύκο" όπως χαρακτηριστικά αποκάλεσε τον Αρχιεπίσκοπο. Το άρθρο θα το βρείτε εδώ. Εμείς απλά το σχολιάζουμε.
 |
| Τα Λείψανα του Αγίου Βαλεντίνου τα οποία φυλάσσονται προσωρινα στον Καθολικό Καθεδρικό Ναό Αγίου Νικολάου Χίου |
Αγαπητέ «κύριε» Παπαδόπουλε, με το παρόν δεν θέλουμε να απολογηθούμε, ούτε να υπερασπιστούμε τον Αρχιεπίσκοπο καθώς ο ίδιος έχει κάθε ικανότητα να το πράξει. Απλώς σαν αναγνώστες επιθυμούμε κάποιες διευκρινίσεις απαραίτητες για την ορθή κατανόηση του άρθρου.
Πρώτα απ’ όλα ο τρόπος με τον οποίο απευθύνεται ο κ. Παπαδόπουλος στον Αρχιεπίσκοπο δεν αρμόζει ούτε ανταποκρίνεται στην ιδιότητα και το κύρος του δευτέρου και διόλου τιμά το συγγραφέα. Το ότι δεν αναγνωρίζει την ιδιότητά του πνευματικού αυτού πατέρα και ηγέτη δεν σημαίνει πως αυτή δεν υπάρχει, και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να αμφισβητείται ή να μειώνεται ο σεβασμός προς το πρόσωπο ενός ανθρώπου που κατέχει μια σημαντική θέση και αξίωμα μέσα στην κοινωνία.
Το να γράφει κάποιος σε μια εφημερίδα δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται γιατί η εφημερίδα που σέβεται τον εαυτό της οφείλει να προσφέρει σωστή πληροφόρηση στους αναγνώστες της. Χρειάζεται λοιπόν, μια βαθύτατη γνώση και μια λεπτομερής συλλογή πληροφοριών που θα της προσφέρουν την πρέπουσα αξία. Στο άρθρο του κ. Παπαδόπουλου όχι μόνο είναι εμφανής η έλλειψη ειδικών πληροφοριών που αφορούν την Καθολική Εκκλησία, αλλά είναι παντελώς απούσα η γνώση στοιχειωδών βασικών δεδομένων. Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα των παραπάνω είναι ο τίτλος που αποδίδεται στον Αρχιεπίσκοπο «Aρχιεπίσκοπο των εν Ελλάδι Παπικών». Ο Σεβ. Νικόλαος Πρίντεζης κ. Παπαδόπουλε είναι Καθολικός Αρχιεπίσκοπος (ή Παπικός κατά τη γνώμη σας) όχι όλης της Ελλάδος αλλά Νάξου-Τήνου-Άνδρου-Μυκόνου και αποστολικός τοποτηρητής της Καθολικής (ή Παπικής- Φράγκικης) Επισκοπής Χίου! Δυστυχώς για εσάς και ευτυχώς για εμάς, δεν είναι ο μοναδικός παπικός επίσκοπος στην Ελλάδα!
Τα ερωτήματα που θέτονται κατά την ταπεινή μας άποψη είναι τελείως άστοχα. Ποιά σχέση έχει η ευαγγελική αγάπη με το αν το Βατικανό είναι κράτος ή εκκλησία; Γράφει ο κ. Παπαδόπουλος: "Και επειδή εμείς, ως Ορθόδοξοι, αποτελούμε τη «Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία», δεν μπορούμε να συγχρωτιστούμε με ανθρώπους, που έκαναν τη θρησκεία κράτος [...]", και ακόμα: "Όσοι, επομένως, ασχολούνται με τον Θεό, δεν μπορούν στα πόδια τους να μπλέκουν την κοσμική εξουσία". Εδώ συμφωνούμε απόλυτα κ. Παπαδόπουλε. Καλό θα είναι να πείτε λοιπόν, στον Πειραιώς Σεραφείμ, τον Άνθιμο, στο της Μόσχας Κύριλλο και στους προκαθημένους των κρατικών ορθόδοξων εκκλησιών να πάψουν να ασχολούνται με την πολιτική και να αφοσιωθούν στην ποιμαντική τους, όπως θα έπρεπε σύμφωνα πάντα με τη δική σας λογική, να το είχατε κάνει με το Μακαριστό Χριστόδουλο και όλους τους Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως που τον καιρό της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ξέρετε πολύ καλά πώς τα είχαν με τους κοσμικούς άρχοντες. Κοιτάξτε τί συμβαίνει στην Ελλάδα: αυτοί που δεν θέλουν το χωρισμό κράτους-εκκλησίας είναι όλοι άνθρωποι της Εκκλησίας και αυτό το κάνουν γιατί ξέρουν πως σε περίπτωση διαχωρισμού η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία είναι εκείνη που θα ζημιωθεί περισσότερο.
"Πότε στάθηκε αλληλέγγυος (ο Πάπας) με τον λαό μας"; Γιατί δε ρωτάτε καλύτερα κύριε Παπαδόπουλε πότε δε στάθηκε και γιατί δε στάθηκε αλληλέγγυος; Ποιός ο λόγος να το κάνει όταν έχει να αντιμετωπίσει ανθρώπους που πρώτον και κύριον δεν το ζητούν, δεύτερο δεν το αξίζουν για πολλούς και διάφορους λόγους (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το Βατικανό δεν έχει βοηθήσει την Ελληνορθόδοξη Εκκλησία);
Η σύγχυση, όπως αυτή παρουσιάζεται από το συντάκτη του άρθρου, των Δυτικών-Λατίνων με την Καθολική Εκκλησία (!) σχετικά με την άλωση και λεηλασία του 1566 θα έπρεπε να προκαλεί ντροπή, διότι είναι καρπός πλήρους άγνοιας. Όσον αφορά τις «κλεψιές» των λατίνων ο κ. Παπαδόπουλος θα γνωρίζει καλά αφού είναι πρώην Δημοτικός Σύμβουλος Χίου, ότι ακόμα και σήμερα υπάρχουν εκτάσεις και περιουσιακά στοιχεία που έχουν καταπατηθεί από διάφορα πρόσωπα φυσικά και μη, συχνά αν όχι πάντα με την ανοχή των τοπικών αρχών, που ανήκουν στην Καθολική Επισκοπή Χίου. Γιατί ο κ. Παπαδόπουλος δεν εκφράζεται περί του θέματος; Είναι αυτό μήπως η απάντηση και η έκφραση της χριστιανική ορθόδοξης αγάπης για την οποία ο κ. Παπαδόπουλος «έφαγε τα νιάτα του» για να μελετήσει;
Τέλος μάταια κ. Παπαδόπουλε ομολογείτε ότι δεν ωθήστε από φανατισμό ή μισαλλοδοξία αλλά από αγάπη για να γράψετε το άρθρο σας. Ο φανατισμός είναι εμφανής και το άρθρο σας που με πολύ «αγάπη» συγγράψατε είναι το αποτέλεσμά του. Διαφαίνεται καθαρότατα η ποιότητα και η ποσότητα της αγάπης όπως εσείς την εννοείτε με το χαρακτηρισμό σας προς τον Αρχιεπίσκοπο «προβατόσχημος λύκος». Μπορεί να είναι χαρά σας η γνώση της αλήθειας και μεταστροφής από μέρους των καθολικών Χριστιανών αλλά ερωτώ: μπορεί να πρεσβεύει την αληθινή χριστιανική αγάπη κάποιος ο οποίος ξεχνά τα λεγόμενα του Αποστόλου Παύλου της προς Κορινθίους Α’ Επιστολής κεφ. 13; Αφήστε το Θεό να κρίνει «κύριε» Παπαδόπουλε. Σίγουρα Εκείνος είναι καλύτερος από εσάς και από τον καθένα. Μην πωρώνεστε, και καλό θα είναι να ενημερώνεστε σωστά πριν χρησιμοποιήσετε το όπλο της δημοσιογραφίας ώστε να μην πετάτε βολίδες άγνοιας προς πάσα κατεύθυνση.
Πρώτα απ’ όλα ο τρόπος με τον οποίο απευθύνεται ο κ. Παπαδόπουλος στον Αρχιεπίσκοπο δεν αρμόζει ούτε ανταποκρίνεται στην ιδιότητα και το κύρος του δευτέρου και διόλου τιμά το συγγραφέα. Το ότι δεν αναγνωρίζει την ιδιότητά του πνευματικού αυτού πατέρα και ηγέτη δεν σημαίνει πως αυτή δεν υπάρχει, και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να αμφισβητείται ή να μειώνεται ο σεβασμός προς το πρόσωπο ενός ανθρώπου που κατέχει μια σημαντική θέση και αξίωμα μέσα στην κοινωνία.
Το να γράφει κάποιος σε μια εφημερίδα δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται γιατί η εφημερίδα που σέβεται τον εαυτό της οφείλει να προσφέρει σωστή πληροφόρηση στους αναγνώστες της. Χρειάζεται λοιπόν, μια βαθύτατη γνώση και μια λεπτομερής συλλογή πληροφοριών που θα της προσφέρουν την πρέπουσα αξία. Στο άρθρο του κ. Παπαδόπουλου όχι μόνο είναι εμφανής η έλλειψη ειδικών πληροφοριών που αφορούν την Καθολική Εκκλησία, αλλά είναι παντελώς απούσα η γνώση στοιχειωδών βασικών δεδομένων. Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα των παραπάνω είναι ο τίτλος που αποδίδεται στον Αρχιεπίσκοπο «Aρχιεπίσκοπο των εν Ελλάδι Παπικών». Ο Σεβ. Νικόλαος Πρίντεζης κ. Παπαδόπουλε είναι Καθολικός Αρχιεπίσκοπος (ή Παπικός κατά τη γνώμη σας) όχι όλης της Ελλάδος αλλά Νάξου-Τήνου-Άνδρου-Μυκόνου και αποστολικός τοποτηρητής της Καθολικής (ή Παπικής- Φράγκικης) Επισκοπής Χίου! Δυστυχώς για εσάς και ευτυχώς για εμάς, δεν είναι ο μοναδικός παπικός επίσκοπος στην Ελλάδα!
Τα ερωτήματα που θέτονται κατά την ταπεινή μας άποψη είναι τελείως άστοχα. Ποιά σχέση έχει η ευαγγελική αγάπη με το αν το Βατικανό είναι κράτος ή εκκλησία; Γράφει ο κ. Παπαδόπουλος: "Και επειδή εμείς, ως Ορθόδοξοι, αποτελούμε τη «Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία», δεν μπορούμε να συγχρωτιστούμε με ανθρώπους, που έκαναν τη θρησκεία κράτος [...]", και ακόμα: "Όσοι, επομένως, ασχολούνται με τον Θεό, δεν μπορούν στα πόδια τους να μπλέκουν την κοσμική εξουσία". Εδώ συμφωνούμε απόλυτα κ. Παπαδόπουλε. Καλό θα είναι να πείτε λοιπόν, στον Πειραιώς Σεραφείμ, τον Άνθιμο, στο της Μόσχας Κύριλλο και στους προκαθημένους των κρατικών ορθόδοξων εκκλησιών να πάψουν να ασχολούνται με την πολιτική και να αφοσιωθούν στην ποιμαντική τους, όπως θα έπρεπε σύμφωνα πάντα με τη δική σας λογική, να το είχατε κάνει με το Μακαριστό Χριστόδουλο και όλους τους Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως που τον καιρό της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ξέρετε πολύ καλά πώς τα είχαν με τους κοσμικούς άρχοντες. Κοιτάξτε τί συμβαίνει στην Ελλάδα: αυτοί που δεν θέλουν το χωρισμό κράτους-εκκλησίας είναι όλοι άνθρωποι της Εκκλησίας και αυτό το κάνουν γιατί ξέρουν πως σε περίπτωση διαχωρισμού η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία είναι εκείνη που θα ζημιωθεί περισσότερο.
"Πότε στάθηκε αλληλέγγυος (ο Πάπας) με τον λαό μας"; Γιατί δε ρωτάτε καλύτερα κύριε Παπαδόπουλε πότε δε στάθηκε και γιατί δε στάθηκε αλληλέγγυος; Ποιός ο λόγος να το κάνει όταν έχει να αντιμετωπίσει ανθρώπους που πρώτον και κύριον δεν το ζητούν, δεύτερο δεν το αξίζουν για πολλούς και διάφορους λόγους (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το Βατικανό δεν έχει βοηθήσει την Ελληνορθόδοξη Εκκλησία);
Η σύγχυση, όπως αυτή παρουσιάζεται από το συντάκτη του άρθρου, των Δυτικών-Λατίνων με την Καθολική Εκκλησία (!) σχετικά με την άλωση και λεηλασία του 1566 θα έπρεπε να προκαλεί ντροπή, διότι είναι καρπός πλήρους άγνοιας. Όσον αφορά τις «κλεψιές» των λατίνων ο κ. Παπαδόπουλος θα γνωρίζει καλά αφού είναι πρώην Δημοτικός Σύμβουλος Χίου, ότι ακόμα και σήμερα υπάρχουν εκτάσεις και περιουσιακά στοιχεία που έχουν καταπατηθεί από διάφορα πρόσωπα φυσικά και μη, συχνά αν όχι πάντα με την ανοχή των τοπικών αρχών, που ανήκουν στην Καθολική Επισκοπή Χίου. Γιατί ο κ. Παπαδόπουλος δεν εκφράζεται περί του θέματος; Είναι αυτό μήπως η απάντηση και η έκφραση της χριστιανική ορθόδοξης αγάπης για την οποία ο κ. Παπαδόπουλος «έφαγε τα νιάτα του» για να μελετήσει;
Τέλος μάταια κ. Παπαδόπουλε ομολογείτε ότι δεν ωθήστε από φανατισμό ή μισαλλοδοξία αλλά από αγάπη για να γράψετε το άρθρο σας. Ο φανατισμός είναι εμφανής και το άρθρο σας που με πολύ «αγάπη» συγγράψατε είναι το αποτέλεσμά του. Διαφαίνεται καθαρότατα η ποιότητα και η ποσότητα της αγάπης όπως εσείς την εννοείτε με το χαρακτηρισμό σας προς τον Αρχιεπίσκοπο «προβατόσχημος λύκος». Μπορεί να είναι χαρά σας η γνώση της αλήθειας και μεταστροφής από μέρους των καθολικών Χριστιανών αλλά ερωτώ: μπορεί να πρεσβεύει την αληθινή χριστιανική αγάπη κάποιος ο οποίος ξεχνά τα λεγόμενα του Αποστόλου Παύλου της προς Κορινθίους Α’ Επιστολής κεφ. 13; Αφήστε το Θεό να κρίνει «κύριε» Παπαδόπουλε. Σίγουρα Εκείνος είναι καλύτερος από εσάς και από τον καθένα. Μην πωρώνεστε, και καλό θα είναι να ενημερώνεστε σωστά πριν χρησιμοποιήσετε το όπλο της δημοσιογραφίας ώστε να μην πετάτε βολίδες άγνοιας προς πάσα κατεύθυνση.
Χαίρετε!
