Δε μας έφτανε ένας, τώρα βγήκε και άλλος στη φόρα

Μετά την ανάγνωση της μακροσκελούς επιστολής του Μητροπολίτη Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Ιερεμία προς τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Νάξου-Τήνου κ. Νικόλαο επιθυμούμε να εκφράσουμε κάποιες παρατηρήσεις οι οποίες αυθόρμητα θέλουμε να πιστεύουμε δημιουργούνται σε κάθε ορθόν άνθρωπο. 

Στην επιστολή του ο κ. Ιερεμίας, δίνει μια εκτενέστατη εξήγηση και αποσαφηνίζει τους λόγους για τους οποίους δεν μπορεί να αποκαλέσει τον Καθολικό Αρχιεπίσκοπο αδελφό του, όπως επίσης τους λόγους οι οποίοι τον οδηγούν να μην αναγνωρίζει το Βάπτισμα των Καθολικών Χριστιανών. 

Προσωπικά δεν μου προξενεί λύπη ούτε με θίγει η μη αναγνώριση των Αρχιερέων και του Βαπτίσματος ημών των Καθολικών από την πλευράς μεμονομένων Ιεραρχών της Ορθοδοξίας, καθώς δεν πρόκειται για μια απόφαση Οικουμενικής Συνόδου ή για δόγμα πίστεως, αλλά για μια καθαρά προσωπική γνώμη, -και γι΄αυτό σεβαστή- και παρόλο που τεκμηριωμένη παραμένει υποκειμενική και δεν εκφράζει την πλειοψηφία του συνόλου των Ορθοδόξων. Είναι πολλοί πράγματι οι Μητροπολίτες και Επίσκοποι της Ορθοδοξίας οι οποίοι αναγνωρίζουν τόσο τα Μυστήρια όσο και την Ιεραρχία της Καθολικής Εκκλησίας. Ανήκουν κι αυτοί στην Ορθόδοξη Εκκλησία και ο λόγος τους έχει εξίσου την ίδια βαρύτητα με εκείνων που τα αμφισβητούν. Δεν πιστεύω ότι αυτοί οι Ιεράρχες είναι λιγότερο ζηλωτές και λιγότερο ορθόδοξοι από τους άλλους. 

Επί προσθέτως, ο Μητροπολίτης για να δικαιολογήσει τις θέσεις του  βασίζεται στον Κοσμά Αιτωλό, Νικόδημο Αγιορήτη και Γρηγόριο Παλαμά. Όλοι τους ζήσανε σε μια εποχή μεταγενέστερη του σχίσματος του 1054, όταν οι Εκκλησίες Ανατολής και Δύσης είχανε ήδη χωριστεί. Θα ήταν αφέλεια να μην ληφθεί υπόψην αυτή η λεπτομέρεια, καθώς είναι λογικό, δεδομένου του ενδιαφέροντός τους για την Εκκλησία στην οποία άνηκαν, να πάρουν θέσεις που θα υπεράσπιζαν τη δική τους οπτική γωνία και που θα καταπολεμούσαν εκείνη των υποτιθέμενων αντιπάλλων τους. Εντούτοις, για μια σωστή επιστημονική τοποθέτηση στον θεολογικό τομέα, πόσο μάλλον όταν έχουμε να κάνουμε με ιστορικά πρόσωπα και θεολογικά θέματα, χρειάζονται πηγές όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικές έτσι ώστε να δίνουν μια ολοκληρωμένη εικόνα για το πως είναι πράγματι τα πράγματα.  

Όσο για την αδελφικότητα, δυστυχώς υπάρχουν μαύρες σελίδες στην ιστορία της Ορθοδοξίας, όσο και στον Καθολικισμό –κανείς δεν το αρνείται- που δηλώνουν  ότι ο τρόπος με τον οποίο αυτή κατανοήθηκε σε παρελθούσες περιστάσεις ήταν αντιχριστιανικός και ανήθικος. Για οικονομία χρόνου αναφέρουμε μόνο ένα παράδειγμα. Μιλάμε για τα γεγονότα του περασμένου αιώνα όταν στην Εσθονία φονεύθηκαν δεκάδες ορθοδόξων ιερέων από ομόδοξους τους Ρώσους με τις ευλογίες του Πατριαρχείου Μόσχας. Την σήμερον ημέρα το ίδιο Πατριαρχείο προσπαθεί με βίαια μέσα να ρωσοποιήσει την Ορθόδοξη Εκκλησία της Εσθονίας. Το πρόβλημα είναι εκκλησιαστικό και πολιτικό ταυτόχρονα. Εδώ έχουμε να κάνουμε Σεβασμιώτατε κ. Ιερεμία, με αδελφούς σας στην ιεροσύνη, με ομόδοξους σας που ανήκουν όλοι στην Ορθοδοξία και που αλληλοσκοτώνονται. Ωραία η ετυμολογική και θεολογική επεξήγηση του όρου αδελφός που παρουσιάζει ο Μητροπολίτης, όμως η πραγματικότητα αλλιώς εννοεί και παρουσιάζει την αδελφικότητα στην Ορθοδοξία.

Γιατί ξαφνιάζεται ο κ. Ιερεμίας με την αντίδραση του Σεβασμιωτάτου Νικολάου, τόσο που η αρχιερατική του συνείδηση του επάβαλε να παρέμβει; Όταν προσβάλλει τα Ιερά και τα Όσια της πίστης ενός Επισκόπου της Εκκλησίας και του λαού τον οποίο ποιμαίνει περιμένει αυτός να μείνει άπραγος, να μην αντιδράσει και να αφήσει τον κάθε κομπογιαννίτη να λέει ότι του κατέβει; Έχει χρέος να επέμβει και το κάνει. 

Όσο για την Παράδοση της οποίας συχνά ακούγεται ότι η Ορθοδοξία είναι μοναδικός εγγυητής, οι δε Καθολικοί ότι την έχουμε αλλοιώσει, αρκεί να ανατρέξουμε λίγο πίσω στη ίδια την Παράδοση. Με ένα παράδειγμα ελπίζω να καταστήσω σαφές αυτό που θέλω να πω. Οι Πατέρες της Εκκλησίας στο συνολό τους απαγορεύουν κατηγορηματικά το διαζύγιο και την ευλογία δεύτερων γάμων. Το Πηδάλιον (κατά σύμπτωση έργο του Αγίου Νικοδήμου Αγιορήτου!!!) δείχνει ξεκάθαρα τις τοποθετήσεις τους σχετικά με το θέμα αυτό. Επιτρέποντας λοιπόν, την ευλογία δεύτερων και τρίτων γάμων όπως συνηθίζεται να συμβαίνει στις ορθόδοξες εκκλησίες σας αγνοώντας και παρερμηνεύοντας την Πατερική Παράδοση, δεν αλλοιώνετε κι εσείς με τη σειρά σας αυτήν την Παράδοση; Πώς λοιπόν, απαιτείτε να θεωρείστε οι μόνοι υποστηριχτές της ενώ κατηγορείτε την Καθολική Εκκλησία ότι την διέφθηρε όταν κι εσείς κάνετε το ίδιο; Ο Ιησούς Χριστός είπε: Γιατὶ βλέπεις τὴν ἀγκίδα ποὺ εἶναι εἰς τὸ μάτι τοῦ ἀδελφοῦ σου, καὶ δὲν ἀντιλαμβάνεσαι τὸ δοκάρι ποὺ εἶναι εἰς τὸ δικό σου μάτι; ...Ὑποκριτὰ, βγᾶλε πρῶτα τὸ δοκάρι ἀπὸ τὸ μάτι σου καὶ τότε θὰ ἰδῇς καθαρὰ γιὰ νὰ βγάλῃς τὴν ἀγκίδα ἀπὸ τὸ μάτι τοῦ ἀδελφοῦ σου. (Λκ. ΣΤ, 41.42).

Σεβασμιώτατοι κ. Ιερεμία και Σεραφείμ, χρειάζεται κουράγιο για να αποδίδει κανείς στον εαυτό του θεϊκές ιδιότητες. Κανένας δεν έχει το δικάιωμα να κρίνει ποιον θα σώσει ο Θεός και ποιον όχι. Αφήστε Εκείνον να αποφασίσει και μην επεμβένετε στο έργο Του. 

Θαυμάζει κανείς τη φαρισαϊκή σκληροκαρδία, την αφέλεια και τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεστε τον σημερινό κόσμο. Όταν και αν κάποτε συνειδητοποιήσετε ότι είναι ουτοπία και ψευδαίσθηση να θεωρείτε τον Παπισμό εχθρό σας, θα είναι ήδη αργά, διότι ο επάρατος όφις μέσω του Ισλάμ αυτή τη φορά, θα έχει ήδη κατακλίσει τον κόσμο ενώ εσείς θα μένετε να αναπολείτε τα δήθεν περασμένα σας μεγαλεία.

Κάθε άλλο παρά... ΣΕΡΑΦΕΙΜ!

Πριν λίγες ημέρες ο Μητροπολίτης Πειραιά Σεραφείμ δεν είχε τι να κάνει και είπε να πλέξει πάλι εγκώμια. 

Αυτή τη φορά τα έβαλε με τη Β΄ Βατικανή Σύνοδο. Το ψευδοσυνέδριο του Βατικανού όπως το ονόμασε καθώς όπως λέει Ἐν Συνόδῳ εὑρισκόμεθα μόνο ἐντός τῆς Ἐκκλησίας κοινωνοῦντες μέ τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ διότι «ἡ ζωή καί ὁδός Χριστός». Μα του είπε κανείς ότι οι Καθολικοί πιστεύουν στο Βούδα; Δεν το ενημέρωσε κανένας ότι οι αναθεματισμοί δεν ισχύουν πιά; Εκτός του δικού του βέβαια, που προσφώνησε πέρυσι την Κυριακή της Ορθοδοξίας, όταν ο σωματοφύλακας της Χριστιανοσύνης υπερασπίστηκε με νύχια και με δόντια την ορθή χριστιανική πίστη φτάνοντας στον πρωτοφανή αναθεματισμό του ιδίου του Πάπα και τοις αυτώ κοινωνούσι!!! Θυμάμαι τους φουκαράδες της χορωδίας, που με το που άκουσαν Πάπα Βενεδίκοτω 16^ο κατάπιαν τη γλώσσα τους. 

Μα γιατί άραγε δεν ακολουθούν το ζήλο και το χριστιανικό παράδειγμα του Άγιου Πειραιώς και άλλοι θεοφιλέστατοι ιεράρχες της αδερφής Ορθόδοξης Εκκλησίας; Μήπως δεν συμμερίζονται τις απόψεις του ή απλώς θεωρούν πως δεν έχει σώας τας φρένας; Όπως και να χει, πρέπει και αυτοί αν σέβονται τους εαυτούς και τα πιστεύω τους να επέμβουν, είτε σε συνοδικό είτε σε οικουμενικό επίπεδο, για να σταματήσουν τέτοιου είδους καραγκιοζιλίκια. 

Πριν από περίπου ένα μήνα ο αγαπητός Σεραφείμ κάλεσε τον Καθολικό Αρχιεπίσκοπο Νικόλαο των Αθηνών να παίξουν ένα παιχνιδάκι με νεράκια. Όχι μπουγέλο, αν και κάτι τέτοιο χρειάζεται στο Σεραφείμ, αλλά μια μονομαχία με αγιασμό για να διαπιστωθεί ὄχι λογικῶς, ἀλλά ὑπερφυσικῶς ποῖος εἶναι ὁ ἀληθής Χριστιανισμός καί ποῖον ὁ αἰώνος Θεός χαριτώνει διά τῶν ἀκτίστων Αὐτοῦ ἐνεργειῶν. Ο ορθόδοξος αγιασμός θα ευωδιάζει ενώ ο δικός μας θα βρωμοκοπά. 

Άκουσα, λοιπόν, τις προάλλες ότι στη Μολδαβία παπάς έπνιξε παιδί στην κολυμβήθρα καθώς το βάπτιζε. Κύριε Σεραφείμ δεν σας προβληματίζει καθόλου ότι ο ευωδιάζον αγιασμός σας, που με καμάρι και περισσή υπεριφάνεια ευλογείτε, κάθε άλλο από ευεργετικά λειτούργησε για εκείνη την κακόμοιρη ψυχή; Ή πώς είναι δυνατόν ιερέας, χειροτονημένος από Επίσκοπο χωρίς εισαγωγικά, να κατάφερε ένα τέτοιο ολίσθημα; Είναι ποτέ δυνατόν, στην Ορθοδοξία, την μόνη Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Χριστού να συμβαίνουν τέτοια κακά; Αλοίμονο!

Όπως και να χει η ειρωνία δεν μου αρέσει αλλά χρειάζεται κάποιες φορές. Συμβαίνει ότι όταν θέλεις να συνεννοηθείς με κάποιον που έχει χαμηλότερο επίπεδό απ΄το δικό σου να πρέπει να χαμηλώσεις εσύ. Υπομονή!

Τέλος μια ευγενική συμβουλή: Κύριε Σεραφείμ την επόμενη φορά πριν μιλήσετε καλό είναι να διαβάσετε, να γνωρίσετε την ιστορία της Εκκλησίας, τη δογματική, τη θεολογία. ‘Ανοιξτε τους ορίζοντές σας διότι κάθε άλλο παρά με ...Σεραφείμ μοιάζετε. 

Όλως τυχαίως με όλα αυτά τα γεγονότα έρχεται στο μυαλό μου η εικόνα ενός μυρηκαστικού ζώου που αναμασά ενστικτωδώς τα ίδια και τα ίδια στην απελπισμένη προσπάθειά του να χωνέψει την τραγική πραγματικότητά της υπαρξής του.

Πρόγραμμα Ιερών Ακολουθιών Μεγάλης Εβδομάδας και Πάσχα στον Καθεδρικό Ναό στη Ξυνάρα Τήνου

1/5/13 Μεγάλη Τετάρτη

20:30 Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, Ευλογία των Ελαίων, 

           Kαθαγίαση Μύρου

---------------------------------

2/5/13 Μεγάλη Πέμπτη

21.00 Θ. Λειτουργία του Μυστικού Δείπνου

---------------------------------

3/5/13 Μεγάλη Παρασκευή

10:30 Ακολουθία των Αγίων Παθών του Κυρίου,  

          Σταυροπροσκύνηση, Περιφορά Τιμίου Σταυρού 

          και Πονεμένης

---------------------------------

4/5/13 Μεγάλο Σάββατο

21.00 Ευλογία του Φωτός και της Πασχαλινής Λαμπάδας, 

           Πασχαλινό εγκώμιο, Αρχιερατική Θεία Λειτουργία

Πασχαλινό Μήνυμα Αρχιεπισκόπου Νικολάου

ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ

ΝΑΞΟΥ-ΤΗΝΟΥ-ΑΝΔΡΟΥ-ΜΥΚΟΝΟΥ

και

ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΠΙΣΚΟΠΗ ΧΙΟΥ

       

                                                           Τήνος 29/4/2013

Πασχαλινό Μήνυμα

προς το πλήρωμα της Εκκλησίας μας

Αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές,

Με το πνεύμα του Αναστημένου Χριστού σας εύχομαι από τα βάθη της καρδιάς μου να τελέσετε και να ζήσετε ένα Άγιο Πάσχα.

Σας το εύχομαι χρησιμοποιώντας τα λόγια του αγγέλου  που το πρωί του Πάσχα είπε στις γυναίκες που έφθασαν στο μνήμα του Ιησού: «Μη φοβάστε! Εσείς αναζητάτε τον Ιησού το Ναζωραίο, τον εσταυρωμένο. Αναστήθηκε!»

Σας το εύχομαι με την αισιοδοξία και τη χαρά που γεννιέται  από τη σιγουριά πως, με τη δύναμη της αναστάσεως του Χριστού, νικήθηκε ο θάνατος και τώρα ο καιρός μεταβλήθηκε σε αιωνιότητα.

Αυτή την αισιοδοξία και τη χαρά ας τη νιώσουν ιδιαίτερα: 

Όσοι ζουν αυτό το Πάσχα καρφωμένοι στο ξύλο των βασάνων τους και δυσκολεύονται να πιστέψουν πως μπορεί να επιστρέψει η ελπίδα και το φως στη νύχτα της ζωής τους.

Όσοι αντιμετωπίζουν το δράμα της ανεργίας  και δοκιμάζουν  μεγάλο άγχος σκεπτόμενοι το μέλλον της οικογένειάς τους.

Οι νέοι  που δεν καταφέρνουν να βρουν μία απασχόληση που θα τους εγγυάται  μια αισιόδοξη προοπτική για τη ζωή τους.

Οι μικροί επιχειρηματίες που δυσκολεύονται να διατηρήσουν  την επιχείρησή τους.

Μη φοβάστε, ο Κύριος δεν εγκαταλείπει τα  παιδιά του. Η Ανάσταση του Κυρίου είναι η πιο εύλογη επιβεβαίωση.

Η Εκκλησία είναι κοντά σας και αντιλαμβάνεται τις δυσκολίες σας.

Η ελπίδα προέρχεται  από το Πάσχα του Αναστημένου Κυρίου.

Από Αυτόν θα αντλήσουμε κουράγιο  και δύναμη για να αντιμετωπίσουμε τις δοκιμασίες και τις δυσκολίες, στηριγμένοι στη βεβαιότητα  ότι η Θεία Πρόνοια και η αγάπη των χριστιανών δε θα μας εγκαταλείψει.

Γι’ αυτό προτρέπω κάθε χριστιανό και κάθε ενοριακή κοινότητα να γίνουμε ο πλησίον στους αδελφούς και στις αδελφές, στις όποιες δυσκολίες τους, μιμούμενοι το παράδειγμα του Χριστού, ο οποίος κατά το Πάσχα του, πρόσφερε  τη ζωή του για μας.

Μόνο ζώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο – μέσα στην ελπίδα και την αγάπη – θα έχουμε την όμορφη εμπειρία  της νέας ζωής που ο Αναστημένος Χριστός θέλει να μας μεταδώσει. Τότε θα γίνουμε σημάδια  της αναστάσεως  και της ελπίδας  για όλους τους αδελφούς και τις αδελφές μας που θα συναντήσουμε τις μέρες αυτές, αλλά και σε όλη τη ζωή μας.

Τις άγιες αυτές ημέρες σας συνοδεύω με την προσευχή μου  και την πατρική μου ευλογία.

Καλό Πάσχα

Ο επίσκοπός  σας

+Νικόλαος